دلایل عمده ای وجود دارد که بحث می شوند زودتر دیگ های بخار از رده خارج شوند از جمله خوردگی و رسوب گذاریاین موارد می توانند باعث بالا رفتن هزینه های راهبردی و نگهداری ، از کار افتادگی سیستم و خسارات تولید، خرابی زود رس تجهیزات و شرایط عملیاتی نا مطمئن شوند اما با یک برنامه تصفیه آب از عواقب منفی این مشکلات اجتناب می شود ضمن اینکه آب و سوخت نیز برای تامین مقتضیات به طور موثری به مصرف می رسند، هرچند که این امر بدون چالش نخواهد بود.
کنترل خوردگی در دیگ های بخارخارج از سرویس می تواند به طور خاصی دشوار باشد.در واقع بسیاری از موارد خرابی لوله به واسطه خوردگی احتمالا در خارج از سرویس اتفاق می افتد.
خوردگی اکسیژن
به ایسولفیت معمولا به عنوان یک اکسیژن زدا به آب تغذیه دیگ افزوده می شود تا از خوردگی اکسیژن جلوگیری کند. اما حفره زایی شدید اکسیژن در خارج از سرویس حتی وقتی که 30 تا ppm 60 باقیمانده نرمال سولفیت در آب دیگ حفظ شود، می تواند اتفاق افتد. این بدین خاطر است که اکسیژنی که به داخل یک بلافاصله کشیده میشود تمایل دارد در حد فاصل بین آب و فلز تجمع یابد که این باعث می شود سولفیت بلافاصله مجاور یک لوله دیگ به مصرف برسد بدون اینکه در بخش عمده آب دیگ مورد استفاده قرار گیرد.همچنین لوله های تمیز دیگ نسبت به خوردگی حساستر از لوله های رسوب گرفته می باشند.
با وجود فناوری های مدرن تصفیه آب دیگ و تاکید بر راندمان انرژی، لوله های تمیز اینک معمول بوده و بنابر این رویه های صحیح نگه داری دیگ های خارج از سرویس بیش از پیش اهمیت پیدا می کنند.